-
1 odruch
m (G odruchu) 1. (reakcja) reflex- odruch ssania u niemowląt an infant’s sucking reflex- odruch wymiotny a retch2. (nawyk) reaction, impulse- służalcze odruchy servile habits- w odruchu gniewu in a rush of blood a. anger- w pierwszym odruchu uniosła rękę, jakby chciała się przywitać her first impulse was to stretch out her hand as if she wanted to shake hands- ludzkie odruchy the milk of human kindness□ odruch bezwarunkowy Psych. unconditioned reflex a. response- odruch kolanowy Med. patellar reflex, knee-jerk- odruch warunkowy Psych. conditioned reflex a. response* * *-u; -y; m; MED, PSYCHreflex; ( żywiołowa reakcja) impulseodruch warunkowy/bezwarunkowy — conditioned/unconditioned reflex
* * *mi1. psych. reflex; odruch bezwarunkowy unconditioned l. inborn reflex; odruch kolanowy knee reflex; odruch warunkowy conditioned l. trained reflex.2. (= reakcja) impulse; reaction; ludzkie odruchy normal reactions.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odruch
Перевод: с польского на все языки
со всех языков на польский- Со всех языков на:
- Польский
- С польского на:
- Английский